Vandaag moeten we de auto terug inleveren maar eerst moeten we ons reservewiel, die we tegen het pikken in de auto gelegd hadden, uit de koffer halen en terug op de achterdeur vijzen. Na het ontbijt vragen we de receptie om naar het verhuurkantoor downtown de stad te bellen om de auto op te halen. Veel si en la maar uiteindelijk willen ze niet komen en moeten we zelf de auto brengen. We vragen de receptie om een plan te tekenen maar na een uur geeft ook de receptioniste er de brui aan en denkt dat we best een taxi bestellen en die voor laten rijden. Als die dan ook nog eens een paar keer verkeerd rijdt alvorens Alamo verhuurbedrijf bereiken zijn we heel content dat we dit avontuur niet alleen zijn aangegaan. We vragen de taxichauffeur even te wachten zodat we met hem ons programma verder kunnen zetten. De controle van de auto duurt maar een minuutje tot dat die klepper bemerkt dat de benzinemeter niet helemaal tot 'vol' reikt. Voor het kwartje van de benzinetank willen ze ons 34,19 dollar aanrekenen. Hier gaan we niet mee akkoord en al snel ontstaat er een pittige discussie in het kantoortje. De bediende belt een aantal keer haar baas maar die wil van geen wijken weten. Wij ook niet, dit kan dus nog wel een tijdje gaan duren. Ze stellen voor dat we zelf naar het tankstation rijden om de bak te vullen. Als we willen dat we zonder naft gaan vallen moeten we deze optie zeker nemen. In deze stad valt niet te rijden als zelfs de taxichauffeurs hun weg hier niet kennen. We stellen voor om 10 dollar te geven als ultiem bod maar dit wordt afgeslagen. Ze willen hun 34,19 dollar want de benzine in de stad is momenteel heel duur. Zever, mocht de naft in België zo goedkoop zijn zou er niemand nog aan denken om 's nachts zijn contact af te zetten. Uiteindelijk vinden we een compromis. De taxichauffeur blijft wachten, de bediende van het verhuurbedrijf rijdt met Kyra naar het benzinestation en ik blijf met de verantwoordelijke van het kantoor ter plaatse. Doordat Kyra lang wegblijft begin ik 'den ambetante' tegen de verantwoordelijke uit te hangen tot dat die niet anders meer durft dan voor te stellen dat ik de taxichauffeur laat vertrekken en dat zij ervoor zal zorgen dat wij gratis in Casco Viejo (oude binnestad) geraken. Na een half uur en 15dollar armer komt kyra en die paljas terug aan. Je moest die zijn kop zien toen hij van de verantwoordelijke vernam dat hij ons naar Casco Viejo moest brengen. Rijdt die pipo toch niet verkeerd zeker. En maar toerekes maken, een toeristenbus is er niets tegen. Vraag mij af wat er nog van die 15dollar aan benzine overschiet!
We bezoeken de van toeristenpolitie vergeven binnenstad, die wat weg heeft van Havana en komen er nog de 2 Duitsers tegen van Lost and Found die op hun tocht van Alaska naar Ushuai op hun beurt de hoofdstad bereikt hebben. Na het middagmaal nemen we de taxi naar het Albrook Shopping center. Een veelvoud van de hel van Wijnegem. We zien er nog 2 Canadezen die we ook in Lost and Found hebben leren kennen (klein wereldje hier). Na onze commiskes eten we terplaatse in een steakhouse. We kruipen wat locals voor in de rij die staat aan te schuiven voor een taxi en weg zijn wij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten