vrijdag 25 maart 2011

Dag 14 : La Fortuna – La Fortuna

Na een heerlijk nachtje slapen als de grote tafelvoetbalkampioen van La Fortuna staan we als één van de eerste om 8u op. Het weer op deze bergflank is guur. We zitten temidden een regenwolk en de wind blaast ons tegen de berg aan. Druppelgewijs komen de jeugdige rugzaktoeristen (wij zijn met vlag en wimpel de oudste van de hele tent) de gemeenschappelijke open ruimte binnen. De meesten maken zelf een ontbijt, een enkeling, waaronder wij, bestellen een ontbijt bij Luz.
Zowel het tafelvoetbaltornooi als de vil in mijn neus waren de talk of town. De belachelijke wijze waarop ik mijn kwetsuur heb opgelopen veranderde als snel in een heroïsch gevecht met een panter. Een verhaal waar ik wel mee kan leven.
Tegen elven had de felle wind de wolken en de regen verdreven en was het onze toer om het regenwoud te verkennen. Ambitieus begonnen we aan één van de gemarkeerde trails door de jungle. De eerste drie kwartier moesten we stijl de berg op.

Ondanks de fysieke inspanning had ik toch meer last van het gekreun, gezucht en gezaag van Kyra. Eens bovengekomen kon ook zij genieten van de pracht van het dichtbegroeide regenwoud.

Het pad werd steeds smaller, steeds stijler naar beneden tot we halsbrekende acrobatentoeren moesten doen om de hoge glibberige rotsblokken af te dalen. Dit pad was niet verantwoord meer maar doordat we al zover gevorderd waren en steeds dichter bij het geluid van de ruisende rivier kwamen, bleven we doorgaan. Wat niet kon uitblijven gebeurde dan ook. Ik zocht voor het afreizen van een 3 meter hoog rotsblok steun aan een dikke tak die over het pad hing. Tak brak en Pieter lag met zijn klikken en klakken beneden. Buiten wat schaafwonden op scheenbeen en arm, viel de val al bij al nog mee. Nee, hier gingen we niet meer verder, het was genoeg geweest. Maar wat nu, hoe moeten we terug omhoog nu de zwaartekracht niet meer aan onze zijde staat?

Na een half uur zwoegen staan we uiteindelijk op het punt waar we aan de gevaarlijke afdaling begonnen waren. Uit pure schrik lopen we nog eerst de verkeerde kant uit maar daarna kunnen we onze wandeling vervolgen.

Onderweg zien we nog kapucijnsaapjes en een prachtige witte havik.
De wandeling heeft de hele dag in beslag genomen. We hebben amper de tijd om te douchen en ons avondmaal te verorberen alvorens we aan de nachttoer met gids Gabriel beginnen. Gabriel haalt voor ons een paar spinnen, wat kikkers en 3 slangen uit de jungle maar de echte kleppers als de tarantula en de gifslangen fer de lance en bushmaster geven jammer genoeg verstek.
We drinken nog een rum en wat pintjes in de bar. Vanavond geen spelletje trivial noch voetbaltornooi maar wel een gezellig klapke met 2 Duitsers die een Van van Alaska naar Ushuaia rijden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten